PONIŻEJ LINKI DO POBRANIA PODRĘCZNIKÓW ZE SPRAWNOŚCIAMI Z POZIOMÓW:
POZIOM ODKRYWCÓW POZIOM ZWIADOWCÓW POZIOM WĘDROWNIKÓW
Sprawność jest wykazaną praktycznie biegłością skauta w określonej dziedzinie, zdolnością z danego zakresu. Sprawność to zdobyta i udowodniona działaniem umiejętność, którą skaut potrafi posłużyć się w razie potrzeby.
Sprawności są okazją do przeżycia przez skauta przygody, dostarczają satysfakcji ze sprawdzenia samego siebie oraz mobilizują do rozwoju zgodnie z zainteresowaniami skauta.
Sprawności odgrywają ważną rolę w skautowym wychowaniu. Zdobywanie ich jest formą samokształcenia, a przyznanie – uznaniem umiejętności skauta w danej dziedzinie. Aby w pełni wykorzystać możliwości wychowawcze, jakie stwarza zdobywanie sprawności, kadra powinna wiedzieć, że zdobywając je, skauci:
- zdobywają konkretną wiedzę i umiejętności,
- rozwijają swoje zdolności,
- odkrywają nowe zainteresowania,
- uczą się zaradności, przedsiębiorczości, rzetelności,
- uczą się szacunku dla ludzkiej pracy,
- sprawdzają swoje możliwości.
Wszystkie sprawności są opisane w postaci czterech wymagań, wyrażonych najczęściej za pomocą czasowników dokonanych: „wykonał”, „pokazał”, „przedstawił”, „zorganizował” „przygotował” lub innych, wskazujących na zadaniowy charakter wymagania.
Zadaniem instruktora jest przedstawienie skautom oferty sprawności i stworzenie warunków do ćwiczenia wybranych przez nich umiejętności. Instruktor powinien także troszczyć się o to, aby zdobywanie sprawności umożliwiało skautom osiągnięcie rozwoju we wszystkich aspektach wzrostu. Do zadań kadry należy troska o to, aby zdobyte przez skautów umiejętności znalazły zastosowanie w ich codziennym życiu oraz w pracy zastępu.
Wybór sprawności, poza obowiązkowymi dla danego stopnia skautowego, zależy od indywidualnej decyzji skauta.
Aspekt fizyczny
ASPEKT INTELEKTUALNY
ASPEKT DUCHOWY
Aspekt społeczny
ASPEKT FIZYCZNY
ASPEKT INTELEKTUALNY
ASPEKT DUCHOWY
ASPEKT SPOŁECZNY
ASPEKT FIZYCZNY
ASPEKT INTELEKTUALNY
ASPEKT DUCHOWY
ASPEKT SPOŁECZNY